Aangezien we ons in Noord-Cambodja en Zuid-Laos op de wat minder standaard bewandelde paden hadden begeven, waren we nu wel weer toe aan het gewone backpackersgebeuren. Of in elk geval een voor toerist/ backpacker of expat vriendelijke omgeving. We hadden al begrepen van Nederlanders in Tha Khaek dat Vientiane voor ons dan een heus paradijs zou zijn. Alles is er stukken duurder dan in de rest van Laos, maar dan heb je ook wat: guesthouses in alle prijsklassen, diverse (Scandinavische) bakkerijen en veel Europees voedsel; met name de Franse keuken is net als in de rest van het voormalig Indochine, goed vertegenwoordigd. Voor het eerst sinds een hele poos weer eens luxe uit eten dus: steakje voor Bas, lekker vega-ovenschotel voor Suzanne, een fijne salade, wijn en natuurlijke rasechte mousse au chocolat. Hier waren we een beetje huiverig voor aangezien er sinds Bangkok nergens meer echte chocolade te verkrijgen is, maar die angst werd volledig weggenomen toen de eerste hap lag te smelten op de tong.

Vientiane is een goed oord om uitstapjes te maken: we hebben een scooter gehuurd en zijn naar een Buddhapark geweest, een cultureel etnisch park en een sauna midden in het bos. Het Buddhapark was erg indrukwekkend: overal Buddhistische- en Hindubeeldhouwwerken. Het park is nog niet zo oud (jaren 60) en ligt aan de oevers van de Mekong. Vanwege de heftige regens was een deel van het park ondergelopen en kon alleen per boot worden bereikt. Het grootste bouwwerk van het park, een pompoenvormige drie-etages tellende tempel, was volledig door water ontsloten zodat we hier het bootje moesten nemen. Eenmaal op het dak van de tempel aangekomen werden we beloond met een schitterend uitzicht over het park en de Mekong. Het cultureel etnisch park was minder de moeite waard. Er zou van alles moeten zijn, onder andere een kleine dierentuin, wat er gewoon niet was. De deuren van de kooien stonden open en er was geen enkel levend dier te bekennen. Het enige dat een beetje in de buurt kwam was het groepje stenen dinosauriers. De sauna echter was weer een toppertje. Jammer dat we er geen fotoos van genomen hebben, want nu pas besef ik me hoe moeilijk zo'n plekje te beschrijven is. De sauna (1,5 bij 2 meter) is een van de twee dichte ruimten van een typisch huis op palen midden in het bos. De andere kamer betreft het kleedhokje en de rest van de ruimte (buiten dus) is in tweeen gesplitst waarbij de helft een gezellige zithoek betreft en in de andere helft zijn drie bedden neergezet ten behoeve van Lao-massage. Als je uit de sauna komt, staat er in de zithoek een grote pot kruidenthee te wachten en na een paar keer geweest te zijn (en natuurlijk een lekkere massage te hebben genoten) mag je je weer aankleden, maar je moet nog drie uur wachten met douchen om de kruiden goed hun werk te laten doen. Da's weer eens wat anders dan een rondje Termae-2000!