Nyaungshwe is, net als Kalaw, een prima plek om wat verkoeling zoeken: op 900 meter hoogte grenzend aan het 22 kilometer lange Inle Lake dat bezaaid is met allerlei drijvende eilandjes en huizen op palen. Wat dat betreft is er wel wat overeenkomst met Lago Titicaca in Peru.
Sinds tijden hadden we hier weer eens een vast adresje om drankjes en andere lekkere dingen (in dit geval pannenkoeken!) te nuttigen. Daarnaast was de eigenaar van de tent erg spraakzaam zodat we eindelijk wat meer over Myanmar te horen kregen. Hij vertelde onder andere dat alles zo'n beetje om het boeddhisme en mediteren draait. Iedereen wordt geacht enige tijd (tot een paar maanden) van zijn leven in het klooster door te brengen. Toen wij er waren, waren er extreem veel monniken in het dorp omdat het examentijd was. Dit betekende dat er 3000 monniken aanwezig waren hetgeen neerkomt op 10% van de totale bevolking van Nyaungshwe.
Van hem hoorden we onder andere dat zo'n twee maanden geleden de kleinzoon en aangetrouwde kleinzoon van de machtigste militair van het land opgepakt zijn wegens het voorbereiden van een coup. Waarschijnlijk hangt hen de doodstraf boven het hoofd. Een goed ontwikkeling is echter dat ze wel een rechtzaak krijgen, hetgeen hier niet gebruikelijk is.
De lokale meester van Nyaungshwe is onlangs vrijgekomen van 7 jaar cel. Hij had een videoband gekeken met daarop Aung San (de reeds eerder genoemde democratievoorvechtster) tijdens een van de bijeenkomsten bij haar thuis. De meester had geen rechtzaak gekregen, maar moest gewoon 7 jaar zitten. Dit video kijken werd uiteraard vastgelegd door een spion. 25% van het overheidsbudget schijnt te worden besteed aan spionnen. Dit betekent dat onder de monniken ook spionnen moeten zitten. Ook in vluchtelingenkampen in Thailand zitten spionnen. De pannenkoekenrestauranteigenaar gaf dan ook aan dat hij in de stad nooit over politieke kwesties zou praten, maar in dit dorp kan het wel. Iedereen kent elkaar, dus men weet het altijd als er een vreemdeling in de stad is en dan is het oppassen geblazen (want dan weet je dus ook vrijwel zeker dat je met een spion te maken hebt).
Alles is corrupt hier. Bijvoordeel de belastingen: je hoort 10% inkomstenbelasting te betalen, maar dat wordt niet gecontroleerd. Als je een auto koopt, moet je 50% betalen. Dit bedrag wordt verlaagd doordat de verkoper een lager bedrag invult (zodat ook hij minder hoeft te betalen) en er wordt waarschijnlijk een deel zwart betaald. Zo ook het bouwen van een huis: ook hier rust 10% op, maar als je de lokale belastingbeambte kent, dan kan het percentage wel worden verlaagd. Als je echt goede vrienden bent, hoef je helemaal niet te betalen . . .
Als je hier guerrilla bent geweest en belooft niet meer tegen de regering te vechten, dan ontvang je een speciaal 'peacelabel'. Dit houdt onder andere in dat je overal mag rijden zonder te worden aangehouden. Gewone burgers worden regelmatig aangehouden en moeten onder andere tol betalen. Ook dat hoeft dus niet als je dat zogenaamde peacelabel hebt. Je mag alles vervoeren, niemand zal je meer controleren. Met andere woorden: als je wat dan ook wilt smokkelen (opium of zo), dan moet je eerst even rebelleren om je vervolgens te bekeren en voorgoed met rust gelaten te worden. Een andere gebruikelijke behandeling van ex-guerrilla's is dat ze land ontvangen van de staat om zo robijnen te kunnen delven en hierdoor een leuk bestaan op te bouwen.
Okay, tot zover wat politieke achtergrond. Wat hebben we hier nou eigenlijk gedaan? Een leuke fietstocht gemaakt langs het meer waarbij we een dorpje hebben bezocht en de plaatselijke hotsprings. Het enige wat een beetje jammer was aan de hotsprings, is dat ze gescheiden zijn. Daarnaast moet je ook nog volledig gekleed (met een Longhi -soort Sarong maar dan helemaal rond- aan die alles bedekt) het water in. De laatste dag van ons verblijf in Inke Lake hebben we met Michiel en Annemiek en een Israelisch stel een boottocht gemaakt. Dit was buitengewoon geslaagd. Alle plaatselijke ambachten bezocht zoals een smederij, een goud- en zilversmid, een zijdeweverij/ fabriek, sigarenmakerij, parasolwerkplaats. Daarnaast ook de drijvende markt bezocht; een lokale markt waar alle handel vanuit bootjes wordt gedreven, de drijvende landbouweilandjes waar vooral tomaten en aubergines worden verbouwd en een klooster dat bekend staat om zijn springende katten. Dit is niets anders dan een afgelegen klooster waar de monniken zich dusdanig gingen vervelen dat ze de plaatselijke katten hebben geleerd om door een hoepel te springen. Sinds ze dit een beetje onder de knie hebben, is het een toeristentrekpleister geworden met als gevolg dat de monniken nu continu mensen over de vloer hebben en zich dus niet meer vervelen.
